Lippen van zomer

 

Een bikini zonder bovenstuk of noem het maar een slip, glipt

Aan bij de kade terwijl de koters er baden

Niemand heeft er iets aan, dus wordt het stuk losjes gestopt

In een plastic zak bij ander goor grut.

Want zoals al gezegd, niemand heeft er iets aan, voor altijd

Is het water naakt maar wel netjes, restjes

Van een pluk haar zonder meer.

 

Daar lig ik dan mijn huid te verzinnen, verzet

Mijn zinnen alsof ze er altijd al waren.

Ook al weet ik dat morgen de blaren er ook

Als tekens gaan staan die mij de zomer erna, bijna

Met evenveel moed opnieuw doen beginnen.

 

En denk ik, waar sta ik, wie helpt er mij nu?

Zij doen maar alsof en vinden mij onderkoeld.

Ik ben er voor hen, zij niet voor mij.

Zij zien mij zelfs niet staan, zijn alleen begaan

Met de krans op hun hoofd, hun broodheer op kop, de eer

Mag ik houden en de kruimeltjes ook.

De kruim is voor hen, wat ik ook toon.

 

Toch ploeter ik door, zweet ijverig verder, weet

Dat ik er ooit wel zal staan, zonder voordien

Mijn ziel te verkopen, alleen hopen, ervoor gaan.

 

Naakt als de zomer, nieuwkomer.